Wandelen in Buggenhout bos

Met dit Belgische kwakkelweer is het altijd een beetje gokken. Zal het over blijven of niet wat zegt de buienradar. Als je die moet geloven moet je een dam rond je huis bouwen om dan te zien dat het overal regent maar hier niet.

Veertien moedigen geloofden in de goede afloop. Na het traditionele ijsje werd er gestart richting bos. Langs waar? We volgen onze gps wel. Een schitterend idee ware het niet dat die Hollandse griet betaald wordt om de plaatselijk nering te bewonderen en je dus via een omweg dwars door het dorp stuurt in plaats van de kortste weg aan de andere kant. Het wordt eens tijd dat je in dialoog kunt gaan met dat elektronisch monster. Dat je eens je gedacht kunt zeggen van KENDE GIJ DE WEG NI MISSCHIEN. Het gevaar is dan wel dat ze met fluwelen stem zegt ik neem koffiepauze zoek het even zelf uit.

Aan het bos was een parkeerplaats die verdacht veel plaat had aan de ene zijde. Dat hadden ze toch voorzien van het bestuur zeker. Niets bleek minder waar. Er gold een parkeerverbod tot twee uur omwille van een wandelmarathon en dus zijn we voorzichtigheidshalve even blijven wachten met de start van de wandeling.

Na overleg tussen de twee stamhoofden werd besloten de route van pasar uit 2006 te volgen. We vertrokken aan de boskapel en we liepen langs smalle wandelpaadjes met hier en daar plassen en beekjes. De gps was heel stuk duidelijker dan de uitleg die we hadden gevonden. Al een geluk dat we steeds in het bos liepen want het was zwoel en in de zon niet te doen. De kinderen die mee waren hebben genoten van over beekjes te springen en over de stambomen te lopen. Na het eerste deel passeerden we langs het golfterrein. Op een bruggetje werd er even gepauzeerd om een groepsfoto te nemen. De camera van ons nieuw bestuurslid moest toch dringend uitgetest worden.

Aan een splitsing haakten de meest vermoeiden af om een pintje te drinken. Dat de gps ook niet alles weet bleek toen we plots voor een gesloten poort stonden en we op onze stappen moesten terugkeren. Iedereen was ervan overtuigd dat het een fijne namiddag was. In het café tegenover de kapel werd en een deugddoend drankje geserveerd. Plots begon het te donderen en het werd meteen koeler en aangenamer, regen hebben we niet gezien en op de terugweg hebben we zelf voor gps gespeeld.

Nadien werd er bij Diether en An nog genoten van pistoleekes en koffiekoeken. Bedankt allen die een helpende hand hebben uitgestoken om van deze namiddag een succes te maken.