Landelijk Gilde Nieuwenrode gaat wandelen in Sint-Truiden

Het is weer eens iets anders, wandelen in de mooie bloesems in Sint-Truiden. Het was een wandeling voor hondenliefhebbers waarbij ook de gewone doorsneeburger welkom was.

Dat we eerst een ijsje verorberden was geen verrassing, wel het aantal wandelaars waarvan verschillende dansers die met ons meereden naar Gelindendorp een uithoekje van de fruitstad.

We waren allen goed aangekomen, ook die zonder gps die onderweg 150 km per uur moesten rijden omdat ze de weg niet kenden en de achterbumper van de voorligger in de verte zagen verdwijnen. Bij mezelf had de gps besloten me vooraf door kleine wegen tussen de uitgebloeide appelaars te leiden. Je ziet dat je die dingen met respect moet behandelen, als de dame zegt hier rechtsaf en het is niet te breed doe dan of je doof bent en rij rechtdoor.

Na een fris drankje werd dan de tocht aangevangen. Het parcours was ondergedeeld in drie afstanden. De eerste onder begeleiding van Conny kozen voor de 3 kilometer. Dat komt ervan als je jezelf voorbij skie’t, maar een rolstoel is dan ook handig. Ze werden onder de vleugels genomen van Paul die ook niet te ver kon wandelen.

Het kwam ons goed uit want de plaatsen in het zaaltje waren beperkt en zo waren de kortwandelaars al bediend voor we aankwamen.

Bloesemwandeling hadden we gezegd maar de vorst een paar dagen ervoor zorgde ervoor dat de appelaars hun bloempjes al laten vallen. Gelukkig waren er ook perenvelden en konden onze specialisten discuteren over het nut van bonen in de velden. Stiekem werd er zelf een plant uit zijn groei gerukt om hun gelijk te bewijzen. Uiteindelijk bleken de bonen te dienen als groenbemester.

De wandeling zelf langs een golvend pad tussen de plantages was best te genieten met een paar erg stekelige hellingen tot boven de 100 m. Het zorgde ervoor dat we van prachtige vergezichten konden genieten.

De moedigsten onder ons hebben voor de 8 kilometer gekozen. Mij leek onder impuls van die van ons 6 kilometer al genoeg.

Het taartje achteraf was best te genieten. De bediening was anders typisch Limburgs waarbij Peter zich de benen onder het lijf afliep om ieder bediend te krijgen.

Al bij al een geslaagde namiddag voor herhaling vatbaar.